References
[1]. Alkan, C. (2001). Türk Milli Eğitim Sisteminin 2000'li
yıllarda Yeniden Yapılanmasının Temel Esasları Eğitimde
Yansımalar VI, H.H. Ankara: Tekışık Eğitim Araştırma
Geliştirme Merkezi.
[2]. Altunay, E. (2016). Sınıf Yönetiminde Öğretmenlerin
Öğretimsel Liderlik Rolleri. Balıkesir University the Journal of
Social Sciences Institute, 20(37), 19-44. https://doi.org/10.31795/baunsobed.645166
[3]. Argon, T., & Eren, A. (2004). İnsan Kaynakları Yönetimi.
Ankara: Nobel Broadcasting.
[4]. Arslan, M. M., & Eraslan, L. (2003). Yeni eğitim
paradigması ve Türk eğitim sisteminde dönüşüm
gerekliliği. Milli Eğitim Dergisi, 160(16.02).
[5]. Aslan, H., & Kesik, F. (2016). Yenilikçi okul ölçeğinin
geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi, 22(4), 463-482.
[6]. Baker, S., Decman, J., & Willis, J. M. (2019). Talk or
walk: School principals and shared instructional
leadership. School Leadership Review, 15(1), 17.
[7]. Bakkalbaşı, İ. O. (2017). Yönetim biliminin doğuşu ve
ilk temsilcileri hakkinda bir tartişma. Marmara Üniversitesi
İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 39(2), 431-452. https://doi.org/10.14780/muiibd.384135
[8]. Beycioğlu, K. (2015). Öğretmen Liderliği. Eğitim yönetiminde Yeni Liderlik Yaklaşımları içinde. Pegem
Broadcasting.
[9]. Beycioğlu, K., & Aslan, B. (2012). Öğretmen ve
yöneticilerin öğretmen liderliğine ilişkin görüşleri: Bir karma
yöntem çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi, 2(2), 191-223.
[10]. Beycioğlu, K., & Aslan, M. (2010). Okul gelişiminde
temel dinamik olarak değişim ve yenileşme: Okul
yöneticileri ve öğretmenlerin rolleri (ss. 153-173). Van
Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 153-173.
[11]. BODUR, E., & ARGON, T. (2019). Yenilikçi okul ve örgüt
iklimine ilişkin öğretmen görüşleri. Uluslararası Liderlik
Eğitimi Dergisi, 1(1), 75-88.
[12]. BOZKURT, B., & TAŞDEMİR, S. (2022). Okul Müdürlerinin
Öğretimsel Liderlik Davranışları ile Öğretmenlerin Öğrenen
Örgüt Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Gazi
Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42(2), 1275-1301. https://doi.org/10.17152/gefad.1078572
[13]. Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi
El Kitabı. Pegem Broadcasting.
[14]. Coşgun, E., & Karaağaoğlu, E. (2011). Microarray
gene expression data analysis with data mining methods.
Hacettepe Tıp Dergisi, 42(4),180-189.
[15]. Çekmecelioğlu, H. G., & Pelenk, S. E. (2015).
Örgütsel engellerin, örgütsel bağlılık ve iş performansı
üzerindeki etkileri: Kocaeli Lastik İşletmelerinde bir
araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29,
143-164.
[16]. Denison, (2008). Organizational culture and
ınnovation: Understanding the link. Research notes, 2(2),
1-4.
[17]. DİLEKÇİ, Ü. (2021). Paylaşılan Öğretimsel Liderlik:
Ölçek Uyarlama Çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 22(3), 2484-2508. https://doi.org/10.17679/inuefd.1016019
[18]. Erkol, H. (2020). Geçmişten Günümüze Yönetici
Metaforlarının Analizi. OPUS Uluslararası Toplum
Araştırmaları Dergisi, 15(24), 3012-3042. https://doi.org/10.26466/opus.605482
[19]. Ertuğ, C. A. N. (2009). Öğretmenlerin meslekî
gelişimleri: Engeller ve öneriler. Eğitimde Nitel
Araştırmalar Dergisi, 7(4), 1618-1650.
[20]. Gibney, R., Zagenczyk, T. J., & Masters, M. F. (2009).
The negative aspects of social exchange: An introduction
to perceived organizational obstruction. Group &
Organization Management, 34(6), 665-697. https://doi.org/10.1177/10596011093509
[21]. Gumus, E., & Bellibas, M. S. (2016). The effects of
professional development activities on principals'
perceived instructional leadership practices: multicountry
data analysis using TALIS 2013. Educational
Studies, 42(3), 287-301. https://doi.org/10.1080/03055698.2016.1172958
[22]. Güney, S. (2007). Yönetim ve Organizasyon
(Management and Organization) (2. Pressing). Nobel
Broadcasting.
[23]. Hallinger, P., Gümüş, S., & Bellibaş, M. Ş. (2020). 'Are
principals instructional leaders yet?'A science map of the
knowledge base on instructional leadership, 1940–2018.
Scientometrics, 122(3), 1629-1650. https://doi.org/10.1007/s11192-020-03360-5
[24]. Kabakçı, H. (2008). Eğitimde yenileşme çalışmaları
ve öğretmenler ilçe milli eğitim müdürlüğü
alışmalarındaki yenileşme ve yeterliklere yönelik algı ve
beklentiler (Kandıra örneği). (Unpublished master's thesis,
Yeditepe University Institute of Social Sciences).
[25]. Kalaycı, Ş. (2016). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli
İstatistik Teknikleri. Asil.
[26]. Kaplan, L. S., & Owings, W. A. (1999). Assistant
principals: The case for shared instructional leadership.
NASSP Bulletin, 83(610), 80-94. https://doi.org/10.1177/019263659908361012
[27]. Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel
Broadcasting.
[28]. Karataş, S., Ramazan, G. Ö. K., & Özçetin, S. (2015).
Okul yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin
öğretmen algilari. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 1(33), 167-185.
[29]. Köklü, N., Büyüköztürk Ş., & Bökeoğlu, Ö. Ç. (2006). Sosyal Bilimler İçin İstatistik. Pegem Broadcasting.
[30]. Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining
sample size for research activities. Educational and
Psychological Measurement, 30(3), 607-610. https://doi.org/10.1177/001316447003000308
[31]. Kurtuluş, M. F. (2012). Eğitimde inovasyon: Öğretmen
ve öğrencilerin inovasyona bakışı ve yeterliliğinin
sorgulanması. (Unpublished master's thesis, Gebze
Institute of High Technology Institute of Social Sciences).
[32]. Naktiyok, A. (2007). Yenilik yönelimi ve örgütsel
faktörler. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler
Dergisi, 21(2), 211-230.
[33]. Ömür Y. E. (2014). Lise Yöneticilerinin Yenilik Yönetimi
Becerileri İle Okullardaki Örgütsel Öğrenme Mekanizmalarına
Yönelik Öğretmen Görüşleri. (Unpublished master's thesis,
Abant Izzet Baysal University Institute of Educational
Sciences).
[34]. Saraç, M. (2019). Öğretmenlerin yenilikçilik
düzeylerinin incelenmesi. Retrieved from http://acikeri
sim.pau.edu.tr/xmlui/handle/11499/3216
[35]. Shava, G. N. (2021). Principal leadership and school
performance: Integrating instructional and transformational
leadership in South African schools context. International
Journal of Education and Learning, 3(1), 1-12.
[36]. Şişman, M. (2018). Öğretim liderliği. Pegem
Akademi.
[37]. Şişman, M., & Turan, S. (2004). Eğitim ve okul
yönetimi. Yüksel Özden (Ed.). Eğitim ve okul yöneticiliği el
kitabı içinde (Education and school management. Yüksel
Özden (Ed.). In the Handbook of education and school
management). (ss.99-146). Pegem A. Broadcasting.
[38]. Tezcan, M. (1998). Toplumsal değişme ve eğitim.
Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi.
[39]. Turan, S., & Bektaş, F. (2014). Liderlik. Eğitim yönetimi:
Teori, araştırma ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi.
[40]. Urick, A. (2016). Examining US principal perception of
multiple leadership styles used to practice shared
instructional leadership. Journal of Educational
Administration, 54(2), 152-172. https://doi.org/10.1108/JEA-07-2014-0088
[41]. Yıldırım, B., & Mert, P. (2021). Örgütlerde liderlik. Y.
Cerit (Ed.) Örgütsel Davranış içinde (Leadership in
organizations. Y. Cerit (Ed.). In Organizational Behavior (ss. 447-469). ASOS Broadcasting.
[42]. Yılmaz, K. (2020). Liderlik: Kuram-Araştırma-
Uygulama. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
[43]. Yukl, G. (2018). Örgütlerde Liderlik (8. Basımdan
Çeviri). Çetin, Ş., Baltacı, R. (Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
[44]. Yüner, B., & Özdemir, M. (2020). Okul yenilikçiliği ile öğretmen yaratıcılığı arasındaki ilişkinin incelenmesi.
Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 50, 162-179. https://doi.org/10.9779/pauefd.538207
[45]. Zhan, X., Anthony, A. B., Goddard, R., & Beard, K. S.
(2020). Development, factor structure, and reliability of
the Shared Instructional Leadership Scale in public
secondar y schools. Educational Management
Administration & Leadership. https://doi.org/10.1177/1741143220963103
