References
[1]. Arseven, A. (2016). Öz yeterlilik; Bir kavram analizi.
International Periodical for the Languages, Literature and
History of Turkish or Turkic, 11(19), 63-80. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.10001.
[2]. Ayık, A., Diş, O., & Çelik, Z. (2015). Okul müdürlerinin
dönüşümcü liderlik rolleri ile okulların değişime açıklığı
arasındaki ilişki. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 547-564.
[3]. Aypay, A. (2010). Genel öz yeterlik ölçeği'nin (GÖYÖ)
Türkçe'ye uyarlama çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 11(2), 113-132.
[4]. Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying
theory of behavioral change. Psychological Review,
84(2), 191-215.
[5]. Bandura, A.(1989). Regulation of cognitive process
through perceived self- efficacy. Developmental
Psychology, 25(5), 729-735.
[6]. Bandura, A. (1995). Self-Efficacy in Changing
Societies. New York: Cambridge University Press.
[7]. Bandura, A. (2000). Self-Efficacy: The Exercise of
Control. New York: W.H. Freeman.
[8]. Beycioğlu, K., & Aslan, M. (2010). Okul gelişiminde
temel dinamik olarak değişim ve yenileşme: Okul
yöneticileri ve öğretmenlerin rolleri. Yüzüncü Yıl
Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 153-173.
[9]. Bozbayındır, F., & Alev, S. (2018). The analysis of the
relationship between self-efficacy, Proactive Personality
and Openness to Change Perceptions Teachers'. Inonu
University Journal of the Faculty of Education, 19(2), 293-311. https://doi.org/10.17679/inuefd.346666
[10]. Buluç, B., & Demir, S. (2015). İlk ve ortaokul
öğretmenlerinin öz-yeterlik algilari ile iş doyumlari
arasindaki ilişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim
Fakültesi Dergisi, 16(1), 289-308.
[11]. Christensen, L. B., Johnson, R. B., & Turner, L. A.
(2010). Research Methods, Design, and Analysis. Pearson
Education.
[12]. Cunningham, C. E., Woodward, C. A., Shannon, H.
S., MacIntosh, J., Lendrum, B., Rosenbloom, D., & Brown,
J. (2002). Readiness for organizational change: A
longitudinal study of workplace, psychological and
behavioural correlates. Journal of Occupational and
Organizational Psychology, 75(4), 377-392. https://doi.org/10.1348/096317902321119637
[13]. Çağlar, Ç. (2013). Okulların değişime açıklık düzeyi
ile öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyi arasındaki ilişki.
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,
6(15), 119-145. https://doi.org/10.14520/adyusbd.652
[14]. Çalık, T., & Er, E. (2014). İlköğretim okulu
öğretmenlerinin okulun değişime açıklığı ile değişim
kapasitesi algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kuram
ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 20(2), 151-172.
[15]. Çapri, B., (Ed.). (2020). Geçmişten Günümüze Kişilik
Kuramları. Ankara: Nobel Akademi.
[16]. Çolak, İ., Yorulmaz, Y. İ., & Altınkurt, Y. (2017).
Öğretmen özyeterlik inancı ölçeği geçerlik ve güvenirlik
çalışması. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 4(1), 20-32. https://doi.org/10.21666/muefd.319209
[17]. Demirtaş, H. (2012). İlköğretim okullarının değişime
açıklığı. İlköğretim Online, 11(1), 18-34.
[18]. Demirtaş, H., & Çağlar, Ç. (2012). Okul müdürlerinin
özyeterlik inançları ve tükenmişlik düzeylerinin bazı
değişkenler açısından incelenmesi. İnönü Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3).
[19]. Erkuş, A. (2005). Bilimsel Araştırma Sarmalı. Ankara:
Seçkin Yayıncılık.
[20]. Gliner, J. A., Morgan, G. A., & Leech, N. L. (2015).
Uygulamada Araştırma Yöntemleri: Desen Ve Analizi
Bütünleştiren Yaklaşım. Ankara: Nobel Yayıncılık.
[21]. Griffith, S. D. (2010). Transformational Leadership
and Change Readiness using Assessments for Near-Term
Prescriptive Organizational İnter vention. Indiana
Wesleyan University.
[22]. Herold, D. M., Fedor, D. B., & Caldwell, S. D. (2007).
Beyond change management: A multilevel investigation
of contextual and personal influences on employees'
commitment to change. Journal of Applied Psychology,
92(4), 942–951. https://doi.org/10.1037/0021-9010.92.4.942
[23]. Heslin, P. A., & Klehe, U. C. (2006). Self-efficacy In SG
Rogelberg (Ed.). Encyclopedia of İndustrial/ Organizational
Psychology (Vol. 2, pp. 705-708).
[24]. İnandı, Y., Tunç, B., & Gündüz, B. (2013). Okul
yöneticilerinin özyeterlik algıları ile çatışmayı çözme
stratejileri arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi, 2(2), 275-294.
[25]. Inandi, Y., Uzun, A., & Yesil, H. (2016). The relationship
between principals' leadership styles and efficacy in
change management= okul müdürlerinin göstermis
olduklari liderlik stilleri ıle degisimi yönetme yeterlikleri
arasindaki ıliski. Online Submission, 6(1), 191-209.
[26]. Gılıã, F. (2016). Relationship of teachers readiness for
change with their participation in decision making and school culture. Educational Research and Reviews, 11(8),
823-833. https://doi.org/10.5897/ERR2016.2730
[27]. Inandı, Y., Tunc, B., Yucedaglar, A., & Kılıc, S. (2020).
The Relationship of School Administrators' Leadership
Styles with Organizational Dissent and Resistance to
Change according to Perceptions of Teachers.
International Online Journal of Educational Sciences,
12(5), 287-302.
[28]. Kansu, A. F, & Sayar, G. H. (2018). An investigation on
the concepts of self-efficacy, meaning of life and
commitment to life. Üsküdar University Faculty of
Communication Academic Journal Interaction, 1, 78-
89. https://doi.org/10.32739/etkilesim.2018.1.11
[29]. Kovancı, M., İnandı, Y., & Fakiroğlu, M. (2020). The
study of the relationship between teachers' perceptions
of school culture, organizational commitment and their
resistance to change. Eğitim Kuram ve Uygulama
Araştırmaları Dergisi, 6(3), 296-307.
[30]. Korkut, K., & Babaoğlan, E. (2012). Self-effıcıency
belıefs of class teachers. International Journal of
Management, Economics and Business, 8 (16), 269-281.
[31]. Kurbanoğlu, S. S. (2004). Öz-yeterlik inancı ve bilgi
profesyonelleri için önemi. Bilgi Dünyası, 5(2), 137-152.
[32]. Lee, J. C. K. (2000). Teacher receptivity to curriculum
change in the implementation stage: The case of
environmental education in Hong Kong. Journal of
Curriculum Studies, 32(1), 95-115.
[33]. Lee, W. S. (2005). Encyclopedia of School
Psychology. Sage Publication.
[34]. Özdemir, N. (2018). Okullarda öğretmenlerin
yaşadığı çatışma ve çatışma yönetim stilleri. Cumhuriyet
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 42(2), 93-116.
[35]. Sakız, G. (2013). Başarıda anahtar kelime: Özyeterlik.
Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1),
185-210.
[36]. Schunk, D. H. (1990). Goal setting and self-efficacy
during self-regulated learning. Educational Psychologist,
25(1), 71-86. https://doi.org/10.1207/s15326985ep2501_6
[37]. Schwarzer, R., & Hallum, S. (2008). Perceived
teacher self-efficacy as a predictor of job stress and
burnout: Mediation analyses. Applied Psychology, 57,
152-171. https://doi.org/10.1111/j.1464-0597.2008.00359.x
[38]. Yalmacı, S. G., & Aydın, S. (2014). Fen bilgisi
öğretmen adaylarının akademik öz-yeterlik algılarının
incelenmesi. e-Kafkas Journal of Educational Research,
1(2), 21–27.
[39]. Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarinin öz-yeterlik
düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi.
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 36-58.
[40]. Yenilmez, K., Kakmacı, Ö., Yenİlmez, K., & Kakmaci,
Ö. (2008). İlköğretim matematik öğretmenliği bölümü
öğrencilerinin öz yeterlilik inanç düzeyleri. Eskişehir
Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 1-21.
[41]. Zadeoglus, S. (2010). The Relationship between
Openness to Organizational Change and Organizational
Commitment, (Doctoral dissertation, DEU Institute of
Social Sciences).
[42]. Zimmerman, B. J. (2000). Self-efficacy: An essential
motive to learn. Contemporary Educational Psychology,
25(1), 82-91. https://doi.org/10.1006/ceps.1999.1016
